OS #2 - Amelia Uzumaki, którą znam i kocham...

*Trening drużyny siódmej, 5 lipca, 12:36*

-Co się z tobą dzieje Amelia?- Zapytał Sasuke atakując najprostszymi ciosami, które dziewczyna z łatwością blokowała, co jakiś czas wyprowadzając kontratak.
-Nic, a niby co ma się dziać?- Odpowiedziała pytaniem na pytanie, próbując nie zerkać na jego twarz.
-Wszystko.- Prychnął. -Prawie w ogóle nie rozmawiamy, nigdzie nie wychodzisz, nawet na ramen z Naruto, nie uśmiechasz się, ani nie śmiejesz. Nie zachowujesz się jak Ame, którą znam.- Wymienił, starając się o kontakt wzrokowy.
-Więc może mnie nie znasz.- Warknęła, wysuwając nogę, aby go podciąć.
-Znam cię lepiej niż ktokolwiek.- Mruknął w momencie, w którym dziewczynie udało się go powalić. Wylądował plecami na ziemi, z jej kolanami po obu stronach torsu i dłońmi dociskającymi jego przedramiona do podłoża. -Amelia Tsukiko* Uzumaki, kiedyś Chiyo, urodzona siedemnaście lat temu, dwunastego lutego o równej trzeciej w nocy, w Sunagakure. Twoja matka, od której pochodzi nadane ci drugie imię, Tsuki, umarła tuż po porodzie, ojciec dwa lata później podczas misji. Trafiłaś do swojej babci i kuzyna, Sasoriego. Przez brak rodziców dzieci ci dokuczały, dlatego twoim jedynym przyjacielem był Gaara. Miałaś osiem lat, kiedy przeniesiono cię do Konohy, dziewięć, gdy adoptowała się babka Uzumaki, dwanaście, gdy zmarła i zostałaś sama z Naruto, a trzynaście, kiedy się poznaliśmy.- Powiedział bez wachania. -Jesteś cholerną optymistką, zawsze się uśmiechasz i zarażasz wszystkich radością. Twoją pierwszą miłością były za duże bluzy Naruto. Ludzie zawsze zastanawiają się jakim cudem się przyjaźnimy, skoro jesteśmy jak ogień i woda. Twoją specjalnością są wodne techniki, w których wykorzystujesz, typowe dla swojego klanu, maksymalne panowanie nad cieczami. Nienawidzisz, kiedy budzę cię rano na trening, ani gdy musisz się ruszać w dni wolne. Jesteś słabą kucharką, ale genialną cukierniczką. Twoją specjalnością są czekoladowe ciasteczka, które potrafisz upiec obudzona w środku nocy. Zawsze jest ci zimno, więc przytulasz się przez sen.- Kontynułował, a w połowie wypowiedzi wykorzystał jej nieuwagę i zamienił ich miejsca, przez co teraz przytrzymywał jej nadgarstki przy ziemi, patrząc w zeszklone oczy. -Jesteś Amelią Uzumaki, którą znam i... którą kocham...- Wyszeptał, zmniejszając odleglość między twarzami. Ich usta dzieliły centymetry, które po chwili stały się milimetrami, aż w końcu zniknęły całkowicie, pozwalając dwójce shinobi zatracić się w delikatnym pocałunku.

Tsukiko* - Dziecko księżyca
___________________________________

Naaah... Jeśli mam być szczera, tą historię miałam pisać. Już nawet są dwa pierwsze rozdziały. Ale... nie mogłam się powstrzymać przed wrzuceniem tego tutaj *-*
Jak już Sasuke wyjaśnił, Amelia jest przybraną siostrą Naruto. 
A jako iż Amelia powstała w SAI, pragnę pokazać wam jak(mniej więcej) wygląda! Tylko weźcie pod uwagę iż jestem okropna w artach :-:

Amelia Uzumaki-Chiyo

Pozdrawiam 
Su♥